The Stylistic Discourse of the 42th Sermon of Nahj al-Balagha Based on Halliday’s Systemic Functional Linguistics

Document Type : Research Article

Authors

1 Associate Professor, Department of Arabic Language and Literature, Faculty of Literature, Kharazmi University, Tehran, Iran

2 Assistant Professor, Department of Arabic Language and Literature, Faculty of Literature, Khwarazmi University, Tehran, Iran

3 PhD student of Arabic language and literature, Faculty of Literature, Kharazmi University, Tehran, Iran

Abstract

Hallidays systemic functional theory is one of the most important theories in text linguistics that cateres to formation of language and texture of text and forms. It is based on three meta functions: ideological, interpersonal and textual. This theory is considered a suitable model for the stylistics of text discourse and it can help to understand all aspects of author's discourse style. The present research was investigated with an analytical method and systemic functional linguistics approach on 42th sermon of Nahj al-Balagha based on the ideological and textual meta-functions in order to achieve the imam's discourse style and deeper understanding of the subtleties and hidden values ​​in the sermon. The results showed that the extent to which imam uses all kinds of processes is in harmony with the content of sermon and because of the content of sermon, which is related to mental affairs such as following the passions and long wishes, and knowing the most important differences between this world and the hereafter. Mental processes (0.050) and relational processes (0.031.25) have the biggest role in shaping the discourse of the sermon. From the point of view of textual meta-function, imam has expanded the concepts of sermon using structural factors (composite initiator (0.088), mark (0.075), creating new and old information (0.050) and has created a coherent connection between different clauses of the sermon by applying techniques of non-structural factors, grammatical, relational and vocabulary coherence. In fact, imam has established discourse style of the sermon according to the situational context and his knowledge of the audience to prevent their pride and sense of worldliness after victory.

Keywords

Main Subjects


  • ابراهیمی، ابراهیم، طبیبی، علیرضا، و سلمانیان، سمیه (1396). ابزارهای آفرینندۀ انسجام متنی در خطبۀ اول نهج­البلاغه، فصلنامه پژوهشنامه نهج­البلاغه، دوره 5، شماره 18، 13-1. DOI:10.22084/nahj.2017.12437.1743
  • البرزی، پرویز (1386). مبانی زبان­شناسی متن، تهران: امیرکبیر.
  • انصاریان، حسین (1388). ترجمه نهج­البلاغه، قم: دارالعرفان.
  • بحرانی، کمال­الدین میثم بن علی (1375). شرح نهج­البلاغه ابن میثم، مترجم محمدصادق عارف، مشهد: بنیاد پژوهش‌های نهج­البلاغه.
  • تولان، مایکل (1386). روایت شناسی؛ درآمدی زبان­شناختی- انتقادی، ترجمۀ سیده فاطمه علوی و فاطمه نعمتی، تهران: سمت.
  • الجرجانی، عبدالقاهر (1420). دلائل الاعجاز فی القرآن، شرح: محمد التونجی، بیروت: دارالکتب العربی.
  • حق­شناس، علی‌محمد (1390). زبان و ادب فارسی در گذرگاه سنت و مدرنیته، تهران: آگه.
  • الخطابی، محمد (1991). لسانیات النص: مدخل إلی انسجام الخطاب، بیروت: المرکز الثقافی العربی.
  • دبیرمقدم، محمد (1386). زبان­شناسی نظری؛ پیدایش و تکوین دستور زایشی، تهران: سمت.
  • سجودی، فرزان (1390). نشانه­شناسی کاربردی، تهران: انتشارات علم.
  • الشریفی، الهادی (بی­تا). النمذجة ترتیب الکلمات فی اللغة العربیة الفصحی، الجزایر: دانشگاه أبی بکر تلمسان.
  • صالحی، فاطمه (1386). علم معانی و دستور نقش­گرای هلیدی، کتاب ماه ادبیات، شماره 8، 41-32.
  • صمدیانی، غلامرضا و تقوی، محمد (1395). بررسی تجربه­های عرفانی در عبهر العاشقین بر اساس فعل؛ رویکرد نقش­گرا، پژوهش­های ادب عرفانی (گوهر گویا)، دوره 10، شماره 30، 76-59. DOI:22108/jpll.2016.2088
  • العموش، خلود (1388). گفتمان قرآن (بررسی زبانشناختی پیوند متن و بافت قرآن)، ترجمه: سید حسین سیدی، تهران: نشر سخن.
  • فلاح، ابراهیم (1397). کارکرد فرانقش متنی در سورۀ «هُمَزَه» با رویکرد زبان­شناسی نقش­گرای هلیدی، پژوهش­های ادبی-قرآنی، دوره 6، شماره 4، 94-75. 1001.1.23452234.1397.6.4.4.1DOR:
  • فرج، حسام احمد (2007). نظریة علم النص، قاهرة: مکتبة الآداب.
  • کاظمی، فروغ (1392). آغازگر لایه­ای، مفهومی تازه در نقش‌گرایی، پژوهش­های زبان­شناختی در زبان‌های خارجی، دوره 3، شماره 2، 350-313. DOI: 22059/jflr.2013.57275
  • لطفی­پور ساعدی، کاظم (1385). درآمدی به اصول و روش ترجمه، تهران: نشر دانشگاهی.
  • مکارم شیرازی، ناصر و همکاران (1390). پیام امام امیرالمومنین(ع): شرح تازه و جامعی بر نهج­البلاغه، قم: انتشارات امام علی­بن­ابیطالب (ع).
  • مکاریک، ایرنا ریما (1390). دانش­نامه نظریه­های ادبی معاصر، ترجمه: مهران مهاجر و محمد نبوی، تهران: نشر آگه.
  • مهاجر، مهران و نبوی، محمد (1376). به‌سوی زبان­شناسی شعر؛ رهیافتی نقش­گرا، تهران: نشر مرکز.
  • میراحمدی، رضا و آقاجانی، مریم (1396). عناصر برجستۀ انسجام در بائیه متنبّی بر اساس نظریه هلیدی، مجله زبان و ادبیات عربی، دوره 9، شماره 17، 266-233. DOI:https://doi.org/10.22067/jall.v8i17.58049
  • هلیدی، مایکل، حسن، رقیه (1393). زبان، بافت و متن؛ ابعاد زبان از منظر نشانه‌شناسی اجتماعی، مترجم: محسن نوبخت، تهران: سیاهرود.
  • Halliday, M. A. K. (1985). An Introduction to Functional Grammar. First edition. New York: Edward Arnold
  • ----------------------. (2002). On Language. Edited by jonathan Webster. First Published. London
  • Halliday, M. A. K. & Hasan, R. (1976). Cohesion in English. London: Longman
  • Halliday, M. A. K. & Christian, M. (2004). An Introduction to Functional Grammar. London: Hodder Arnold. Third Edition.