The study of semantics relations of the word veracity in Nahj-alBalagha

Document Type : Research Article

Authors

1 MA in Arabic language &literature-ferdowsi university of mashhad

2 professor of Arabic literature-ferdowsi university of mashhad

Abstract

Semantics is part of today's linguistics and is the knowledge of meaning analysis, examining different types of meaning in order to specify the precise one, in and out of a context. What matters in this science is the evolution of word from the beginning to the contemporary period and discovery of a contextual meaning of a word, indeed.
The present research studies the contextual meaning of truth and sincerity in Nahj al-Balagha and attempts to find out its semantic status based on descriptive semantic methodology. The study indicates that first of all, this word has not undergone fundamental changes in its meaning and implication over time and it has always been considered as a moral virtue. Moreover, in Nahj al-Balagha, it carries the original (literal) and idiomatic meaning and it collocates with words such as faith, benefaction, and right and … in a semantic network and in a semantics confrontation with it has appeared falsehood. 
Its semantic domain also includes three domains of truth and sincerity of belief, moral truth and truth as a general concept.

Keywords


- ابن­فارس، احمد. (1404). معجم مقایس اللغهُّ، قم: مرکز نشر مکتب اعلام اسلامی.
- ابن­منظور، جمال‌الدین. (1408). لسان العرب، بیروت: دار احیا التراث الاسلامی.
- الازهری هروی، منصوربن­احمد. (1975). تهذیب اللغه، مصر: الهیئه المصریه العامه للکتب.
- ابن­ابی­الحدید، عزالدین ابوحامد. (1339). شرح نهج‌البلاغه، کتابخانه آیه­الله مرعشی نجفی.
- ایزوتسو، توشیهیکو. (1393). خدا و انسان در قرآن، ترجمه احمد آرام، تهران: شرکت سهامی انتشار.
- ------------. (1360). مفاهیم اخلاقی دینی در قرآن، ترجمه فریدون بدره­ای.
- بحرانی، ابن­میثم. (1375). شرح نهج‌البلاغه، قربانعلی محمدی مقدم، مشهد: بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی.
- پاکتچی، احمد. (1387). «آشنایی با مکاتب معناشناسی معاصر»، نشریه مطالعات فرهنگ - ارتباطات (نامه پژوهش فرهنگی سابقسال نهم، شماره 35، 89-119.
- پالمر، فرانک. (1366). نگاهی تازه به معناشناسی، ترجمه کوروش صفوی، تهران: نشر مرکز.
- جفری، آرتور. (1386). واژه‌های دخیل در قرآن، ترجمه فریدون بدره‌ای.
- جهامی، جیرار. (1998). موسوعه مصطلحات الفلسفه عند العرب، لبنان: مکتبه لبنان.
- جوهری، اسماعیل بن حماد. (1429). الصحاح، بیروت: دارالوفه.
- حلّی، حسن بن یوسف مطهر. (بی‌تا). کشف المراد فی تشریح تجرید الاعتقاد، قم: انتشارات مصطفوی.
- دشتی، محمد. (1390). نهج‌البلاغه، ترجمه محمد دشتی، مشهد: انتشارات موسسه فرهنگی پیوند با امام.
- راغب اصفهانی، حسین­بن­محمد. (1378). المفردات فی غریب القرآن، حسین خداپرست، قم: دفتر نشر نوید اسلام.
- سجادی، سید جعفر. (1362). فرهنگ معارف اسلامی، تهران: نشر شرکت مولفان و مترجمان ایران
- سوسور، فردیناندو، (1378). زبان‌شناسی عمومی، تهران، کوروش صفوی.
- شاملی، نصرالله. (1391). معناشناسی واژه­های اخلاق نهج‌البلاغه، اصفهان: دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم.
- صفوی، کورش. (1379). درآمدی بر معنی­شناسی، تهران: حوزه هنری.
- طوسی، محمدبن­حسن. (بی‌تا). التبیان فی تفسیر القرآن، بیروت: دار الاحیاء التراث.
- فراهیدی، خلیل­بن­احمد. (1405).العین، قم: دار الهجره.
- عسگری، ابوهلال. (1353). معجم الفروق اللغویه، قم: بصیرتی.
- محمدداود، محمد. (2008). معجم الفروق الدلالیه فی القرآن، قاهره: دار غریب.
-مختار عمر، احمد. (1385). معناشناسی، استاد راهنما سید حسین سیدی، مشهد: دانشگاه فردوسی.
- مصطفوی. (1430). حًسن التحقیق فی کلمات القران کریم، بیروت، قاهره، لندن: دارالکتب العلمیه، مرکز نشر و آثار مصطفوی.
- مطیع، مهدی. (1388). معناشناسی زیبایی در قرآن کریم. اساتید راهنما احمد پاکتچی و بهمن نامور مطلق، رساله دکتری دانشگاه امام صادق(ع).
- نراقی، ملا مهدی. (1370). جامع السعادات، سید جلال­الدین مجتبویِ، تهران.