A Critical Review of Nahj al-Balagha’s al-Qasi'a Sermon in Light of Bakhtin’s dialogism

Document Type : Research Article

Authors

1 ph.student of Arabic language and literature at Hakim sabzevari

2 Associate professor of Arabic language and literature Hakmi Sabzevari University

Abstract

Analysis of ancient and religious texts based on recent theories helps to shed light on new angles and subtleties and allows for a better and more comprehensive insight into them. Bakhtin’s dialogism is a theory that can be used with texts that have multiple voices and dimensions; texts that go beyond one dimensional subjective aspects to assume objective and collective ones. Many of Nahj al-balagha’s sermons revolve around different social and cultural topics. Hence, the sermons are characterized by having different aspects of dialogism with multiple characters and different narrative styles. By adopting a sociological approach, this paper attempts to investigate one of the most socially themed sermons of Nahj al-balagha, influenced by life conditions in the time of Imam (AS), based on the theory of dialogism by Bakhtin. The result indicates that this sermon has the characteristics of dialogism such as dialogs, speech act components (commanding, addressing, querying, etc), chronotope and carnivalesque. These elements result in extreme dynamism and relevance of the sermon to the different people playing a role in it, thus giving it a social and collective quality, which have come about as a result of the interplay between history, religion, and culture in the time of the Imam  . This study adopts a descriptive-analytical and statistical method. 

Keywords

References

- قرآن کریم.
- ابن حاجب. (1389). الکافیه، شرح رضی، قم: دارالمجتبی.
- احمدی، بابک. (1378). ساختار و تأویل متن، تهران: مرکز.
- باختین، میخاییل. (1394). تخیل مکالمه­ای، ترجمه: رویا پورآذر، تهران: نشر نی.
- بهادری، آتنا. (1398). «تحلیل مضمون عهدنامه امیرالمؤمنین علی(ع) با مالک اشتر»، فصلـنامه پژوهشنامه نهج­البلاغه، سال هفتم، شمارۀ 28، 57-77.
- تودوروف، تزوتان. (1377). منطق گفتگویی میخائیل باختین، ترجمه داریوش کریمی، تهران: نشر مرکز.
- رضی، احمد. (1389). «منطق الطیر و منطق گفتگویی»، مجله متن پژوهی ادبی علامه، دوره 14، شماره 46، 19-46.
- شمیسا، سیروس. (1378). نقد ادبی، چاپ اول، تهران: انتشارات فردوس.
- صرفی، محمّدرضا و هاشمی، سیّد رضا. (1390). «دفاع مقدّس، تعهّد و تحوّل در شعر قیصر امین‌پور». نشریّة ادبیّات پایداری. سال دوم، شمارة سوم و چهارم، 323-346.
- عباس، حسن. (1374). النحو الوافی، جلد چهارم، تهران: انتشارات ناصر خسرو.
- غنی­پور ملکشاه، احمد؛ محسنی، مرتضی و حقیقی، مرضیه. (1394). «دگردیسی منطق گفتگویی در اشعار قیصر امین­پور»، متن پژوهی ادبی، سال 19، ش 64، 166-188.
- موسوی گرمارودی، علی. (1394). ترجمة نهج البلاغه، تهران: نشر قدیانی.
- نامور مطلق، بهمن. (1387). «باختین گفت­وگومندی و چندصدایی: مطالعه پیشابینامتنیت باختینی». پژوهشنامه علوم انسانی، شماره 57، 398-414.
- ولسون، کولن. (1992). فکرة الزمن عبر التاریخ. ترجمه: فؤاد کامل، الکویت: المجلس الوطنی للثقافة و الفنون والآداب سلسلة عالم المعرفة.
- همایی، جلال‌الدّین. (1370). یادداشت‌های علامه جلال­الدّین همایی دربارة معانی و بیان، به کوشش ماهدخت ‌بانو همایی، تهران: مؤسسة نشر هما.
 
Quarterly Journal of Nahj al-Balagha Research
Volume 8, Issue 29
May 2020
Pages 117-131

Files

Share

How to cite

Statistics