Social critique from the perspective of Imam Ali (AS) in Nahj al-Balagh

Document Type : Research Article

Authors

Abstract

Social criticism as an important issue, in spite of its long- established background in the history of human thought and behavior, has nowadays become more important due to the requirements of the present- day society. Advancement of the human society rests upon the enrichment of thought of criticism which in turn requires that criticism be systematic and methodical. Thus in various traditions of human thought, particularly among contemporary western scholars, valuable attempts have been made to establish and strengthen a theoretical foundation for criticism and offer a theory of social criticism. In the present study attempts have been made to investigate the possibility of inferring and developing a theory of social criticism from the texts of nahj- al- Balaghah, as one of the leading and valuable texts in the Islamic intellectual tradition. Considering a theory of criticism as a coherent framework consisting of principles and assumptions of criticism, criteria for distinguishing good and bad, a source of determining such criteria, characteristics of a critique, and agents of criticism; the present study claims that Nahj- al- Balaghah enjoys the capacity of offering a theory of social criticism

Keywords

Main Subjects


-     آئینه­وند، صادق. (1362). تاریخ سیاسی اسلام. تهران: مرکز نشر فرهنگی رجاء.
-     ایمانیان، حسین و ایروانی­زاده، عبدالغنی. (1387). «دریچه‌ای بر نقد اجتماعی در قرآن: جامعه جاهلی و بخشش»، فصلنامه مطالعات اسلامی: علوم قرآن و حدیث، سال چهلم، شماره پیاپی 3/81، 63-82.
-     باتومور، تام.ب. (1369). منتقدان جامعه. ترجمه محمد جواهر کلام، تهران: نشر سفیر.
-    بحرانی، مرتضی. (92-1393). «نقد و ارزش؛ بناینقداجتماعیبرارزش‌هایاجتماعیمشترک»، ماهنامه سوره اندیشه، اسفند و فروردین، شماره 74 و 75، 78-81.
-     جعفری، محمدتقی. (1373). اصول حکمت سیاسی اسلام: ترجمه و تفسیر فرمان امیرالمؤمنین علی ع به مالک اشتر. تهران: بنیاد نهج‌البلاغه.
-     حسینی بهشتی، سید علیرضا. (1380). بنیاد نظری سیاست در جوامع چند فرهنگی. تهران: انتشارات بقعه.
-     حسینی بهشتی، سید محمدحسین. (1380). بایدها و نبایدها، تهران: انتشارات بقعه.
-     دقیقیان، شیریندخت. (2014). «تفاوت رویکردها در نقد اجتماعی». نشریه فلسفی اجتماعی خرمگس. شماره 4، 111-125.
-     راغب اصفهانی، ابی‌القاسم حسین بن محمد بن المفضل. (1404). المفردات فی غریب القرآن. دفتر نشر کتاب.
-     شهیدی، سید جعفر. (1376). ترجمه نهجالبلاغه، تهران: انتشارات علمی ‌و فرهنگی.
-     طباطبایی، سید جواد. (1380). دیباچهای بر نظریه انحطاط ایران، تهران: نشر نگاه معاصر.
-     عالم، عبدالرحمن و یحیوی، حمید. (1388). «فوکو، اندیشمندی انتقادی»، فصلنامه سیاست، دوره 39، شماره 2، 231-257.
-     عبده، محمد. (1374). نهج‌البلاغه به انضمام شرح شیخ محمد عبده. ترجمه علی‌اصغر فقیهی، تهران: انتشارات صبا.
-     عربشاهی، سارا و نورایی، محسن. (1393). «اصول انتقاد سازنده در نهج‌البلاغه»، پژوهشنامه نهجالبلاغه، سال دوم، شماره 6، 115-128.
-     عوض، محمد مونس احمد. (1393). گستره تمدن اسلامی در قرون میانی، ترجمه عبدالله ناصری طاهری و سمیه سادات طباطبایی، تهران: انتشارات اطلاعات.
-     فروم، اریک. (1381). گریز از آزادی، ترجمه عزت‌الله فولادوند، تهران: انتشارات مروارید.
-     فوکو، میشل. (1390). تئاتر فلسفه:گزیدهای از درس گفتارها، کوتاهنوشت‌ها، گفتوگوها و....، تهران: نشر نی.
-     کارول، نوئل. (1393). درباره نقد، ترجمه صالح طباطبایی، تهران: نشر نی.
-     محمودی، ایوب، نوروزی، رضاعلی و نجفی، محمد. (1390). «ویژگی‌ها و ثمرات تفکر انتقادی از دیدگاه امام علی»، فصلنامه علمی- ترویجی پژوهش در مسائل تعلیم و تربیت اسلامی. شماره 13، 93-112.
-     مطهری، مرتضی. (1370). انسان کامل، تهران: انتشارات صدرا.
-     معلوف، لویس. (1365). المنجد، تهران: انتشارات اسماعیلیان.
-     مکارم شیرازی، ناصر. (1391). پیام امام امیرالمؤمنین(ع): شرح تازه و جامعی بر نهجالبلاغه، تهران: دارالکتب الاسلامیه.
-     والزر، مایکل. (1387). تفسیر و نقد اجتماعی. ترجمه مرتضی بحرانی. تهران: پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی.
-     والزر، مایکل. (1389). فربه و نحیف: خاستگاه هنجارهای اخلاقی، ترجمه سید صادق حقیقت و مرتضی بحرانی، تهران: پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی.