- نهج‌البلاغه. (1384): ترجمة محمد دشتی. چ 2. تهران: اسوه.
- الآملی، حسن. (1424). منهاج‌البراعة فی شرح نهج‌البلاغه. ج 20. ط 1. بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- أبوالعدوس، یوسف. (1427). مدخل إلی البلاغه العربیّه. ط 1. عمان: دارالمسیره.
- احمدی، بابک. (1389). ساختار متن و تأویل آن. چ 12. تهران: نشر مرکز.
- به‌رقم، نعمت‌اله. (1393). «ویژگی‌های موسیقایی سجع در نهج‌البلاغه». فصلنامه پژوهشنامه نهج‌البلاغه. شماره 6، 113-93.
- التفتازانی، سعدالدین. (1436). شرح المختصر. ط 8. قم: اسماعیلیان.
- حسین، عبدالقادر. (1403). فنّ‌البدیع. ط 1. القاهره: دارالشروق.
- حسینی، سیدعلی. (1388). ترجمه و توضیح تهذیب‌البلاغه. چ 3. قم: دارالعلم.
- خرقانی، حسن. (1392). زیباشناسی قرآن از نگاه بدیع. چ 1. مشهد: دانشگاه علوم اسلامی رضوی.
- الزرکلی، خیرالدین. (2002). الأعلام. ج 4. ط 15. بیروت: دارالعلم للملایین.
- شمیسا، سیروس. (1393). نقد ادبی چ 2. تهران: میترا.
- ----------. (1390). نگاهی تازه به بدیع. چ 4. تهران: میترا.
- صفوی، کورش. (1394). از زبان‌شناسی به ادبیات. ج 1 و 2. چ 5. تهران: سوره مهر.
- طاهری، علی. (1394). ««آشنایی‌زدایی و برجسته‌سازی در خطبه‌های نهج‌البلاغه با بهره‌گیری از صنعت التفات». فصلنامه پژوهشنامه نهج‌البلاغه. شماره12، 23-1.
- عبدالغنی، أیمن أمین. (لاتا).الکافی فی البلاغه. قاهره: دارالتوفیقیه للتراث.
- عتیق، عبدالعزیز. (لاتا).علم البدیع. بیروت: دارالکتب العربیّه.
- الفیروزآبادی، مجدالدین محمدبن یعقوب. (1426). القاموس المحیط. ط 8. بیروت: مؤسسه الرساله.
- قاسمی‌پور، قدرت. (1391). صورت‌گرایی و ساختارگرایی در ادبیات. چ 1. اهواز: دانشگاه شهید چمران.
- الخطیب‌القزوینی، جلال‌الدین. (لاتا). الإیضاح. بیروت: دارالکتب العلمیّه.
- قویمی، مهوش (1383). آوا و القا. چ 1. تهران: هرمس.
- مقیاسی، حسن و فراهانی، سمیرا. (1394). «برجسته‌سازی در خطبة فدکیه حضرت زهرا (س)». دوفصلنامه علمی - پژوهشی حدیث‌پژوهی. شماره 13، 56-33.
- مکارم‌شیرازی، ناصر. (1390). پیام امیرالمؤمنین. ج 1 و 10. چ 6. تهران: دارالکتب الإسلامیه.
- الموسوی، السید عباس علی. (1418). شرح نهج‌البلاغه. ج 4. بیروت: دارالرسول‌الأکرم.
- نوروزی، جهانبخش. (1372). شناخت زیبایی: زیورهای سخن و گونه‌های شعر پارسی. چ 1. تهران: اهورا.
- الهاشمی، السید احمد. (1999). جواهرالبلاغه. ط 1. بیروت: المکتبه العصریه.
)