- ابنمنظور، محمدبنمکرم. (1414).لسانالعرب. چاپ سوم. بیروت: دار صادر.
- بحرانی، ابنمیثم. (1375). ترجمه شرح نهجالبلاغه. مترجم: قربانعلی محمدی مقدم- علی‌اصغر نوایی یحیىزاده، چاپ: اول، مشهد: بنیاد پژوهش‌های اسلامى آستان قدس رضوی.
- پالامبو، گیزپه (1391)، اصطلاحات کلیدی در مطالعات ترجمه. مترجم: فرزانه فرحزاد و عبـدالله کریمزاده، چاپ اول، تهران: نشر قطره.
- خزاعیفر، علی (1379).«فرهنگ اصطلاحات ترجمه». مجله مترجم. شماره 33، 48-45.
- دهخدا، علی‌اکبر. (1377). لغت‌نامه. تهران: مؤسسه انتشارات دانشگاه.
- راغب اصفهانی، حسینبنمحمد. (1412). المفردات فی غریب القرآن. ط 1. بیروت: دارالعلم.
- صلحجو، علی. (1377). گفتمان و ترجمه. چاپ اول. تهران: نشر مرکز.
- عمید، حسن. (1389). فرهنگ فارسی عمید. چاپ اول. تهران: راه رشد.
- فیضالاسلام، علینقی. (1379). ترجمه و شرح نهجالبلاغه. چاپ پنجم. تهران: انتشارات فیضالاسلام.
- قلیزاده، حیدر. (1380). مشکلات ساختاری ترجمه قرآن. چاپ اول. تبریز: مؤسسه تحقیقاتی دانشگاه تبریز.
- لطفیپورساعدی، کاظم. (1383). درآمدی به اصول و روش ترجمه. چاپ ششم. تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
- معین، محمد. (1371). فرهنگ فارسی. چاپ هشتم. تهران: انتشارات امیرکبیر.
- منافی اناری، سالار،(1387). «بررسی تطبیقی و تحلیلی دو ترجمه انگلیسی صحیفه سجادیه». نشریه زبان و ادب. دانشگاه شهید باهنر کرمان، شماره 35، 129-111.
- نیومارک، پیتر. (1390). دوره آموزش فنون ترجمه. ترجمه منصور فهیم و سعید سبزیان، چاپ سوم، تهران: رهنما.
- Pym, A. (2005). Explaining explicitation. New Trends in Translation Studies. In Honour of Kinga Klaudy. Budapest: Akadémia Kiadó, 29-34.
)